Rocío Molina (ES)
Vuelta a Uno
Rocío Molina, de ‘Madonna van de hedendaagse flamenco’ voert een fonkelende dialoog met de flamencogitaar samen met de jonge topgitarist Yerai Cortés.
Rocío Molina, de ‘Madonna van de hedendaagse flamenco’, luidt een nieuw tijdperk in de flamencodans. In de voetsporen van pioniers als Israel Galván en Andrés Marín zet de danseres/choreografe uit Málaga (1984) eigengereid en brutaal haar lichaam én haar vrouwelijkheid in op zoek naar een radicaal nieuwe flamenco-esthetiek. Speels en dartel schopt ze daarbij tegen de heilige huisjes van de traditie. ‘La Molina’ máákt nieuw flamencorepertoire.
Met lak aan de flamenco-codes en fenomenale ritmische precisie onderzoekt ‘La Molina’ in haar Trilogía para Guitarra de relatie tussen het flamenco- en gitaarlichaam. Met onstuitbare fysieke poëzie en kracht, in fonkelende dialoog met de jonge topgitarist Yerai Cortés rekt ze in Vuelta a Uno - het derde deel van haar gitaartrilogie - de grenzen van het genre grandioos op.
Vuelta a Uno – Return to Oneself – is Molina’s diep persoonlijke terugkeer naar haar danslichaam, naar ‘het verloren paradijs van de kindertijd’, zoals ze zelf zegt. Met extatisch plezier danst ze naar de bron van haar flamenco op de stuwende snaren van Cortés. Negentig minuten onafgebroken op toneel culmineren in een betoverende explosie van ritmes. “Ik wilde slechts met mijn lichaam luisteren naar elke noot van de gitaar, zelf een vibratie worden, net als die van de gitaar.”
► Kijk hier naar het interview met Rocío Molina over haar Trilogie.
CREDITS
Concept, choreografie en dans: Rocío Molina
Compositie en gitaar: Yerai Cortés
Regie: Julia Valencia
► In samenwerking met de Flamenco Biënnale
► Deze voorstelling staat in de theateropstelling in de Parkzaal van Musis
Het Stadstheater wordt verbouwd. In de tussentijd kun jij blijven genieten van goed theateraanbod. Het merendeel van onze programmering blijven wij aanbieden zoals je gewend bent. Dit doen we op andere locaties, voornamelijk in Musis, waar de twee zalen afwisselend omgebouwd worden tot volwaardige theaterzalen. In de Parkzaal komt een tijdelijke tribune, zodat er een theaterzaal ontstaat met goede zichtlijnen voor onder andere dans en toneel.
In de pers
'Ongenaakbaar, hartstochtelijk, stoer en brutaal, Rocío is de Madonna van de hedendaagse flamenco'
'Flamencovernieuwer Molina viert haar vrouwelijkheid en zette de traditie op scherp. Met een breekijzer, maar ook met respect.'
