30 appearances out of darkness

Los van wat we ermee associëren, kan het donker desoriënterend en zelfs bedreigend zijn: het onbekende, het onaangename, de leegte. Maar er is niet altijd aan te ontsnappen. Wat als duisternis door een verandering van perspectief juist een voedingsbodem biedt? “De toekomst is donker, en dat is het beste wat de toekomst kan zijn,” schreef Virginia Woolf ooit.

Veronderstellingen die we maken worden uitgedaagd, terwijl een groep performers over het toneel beweegt. Niet iedereen is tegelijkertijd zichtbaar, maar hun aanwezigheid is altijd voelbaar. Deze wereld heeft een eigen soort zwaartekracht waarin alles en iedereen wordt opgenomen en wordt langzaamaan omgetoverd tot een plek van bescherming, hoop en verovering.

Arno Schuitemaker: "Misschien is het een bewijs dat ik ouder word, maar ik voel dat ik me steeds minder verzet tegen de kwetsbaarheid van het leven. Toen ik Derek Jarmans boek Chroma aan het lezen was, resoneerden deze woorden bij me: Is zwart hopeloos? Heeft niet elke donkere onweerswolk een zilveren rand? In donkerte ligt de mogelijkheid van hoop. Het bracht me ertoe te willen nadenken over de betekenis van deze paradox, en hoe het ons ten goede kan komen. Misschien kunnen we verlichting vinden door in het donker te verdwijnen, al was het maar om er aan de andere kant uit te komen."

30 appearances out of darkness is op het Holland Festival in première gegaan en zeer goed ontvangen door zowel publiek als pers. De Volkskrant nam de voorstelling op als top 5 beste dansvoorstelling van het seizoen: “een magistraal totaalcrescendo in dans, licht en geluid, dat tot de verlossende finale fascineert” en Alexander Hiskemuller zei in Scenes “mustsee van het jaar”.